Ik kom er niet onderuit, dus vanmorgen weer verder gegaan met alles weer wat op te frissen en verder schoon te maken, nu alleen de ramen nog een grote beurt en alles is weer 'blitz und blank'. Tegen etenstijd zijn we richting Calahonda gereden maar daar waren de restaurants voor ons slecht bereikbaar. Vandaar naar Torre Nueva waar we nog een tafeltje in de schaduw konden bemachtigen en een heerlijke grote portie boquerónes hebben gegeten, kleine gefrituurde ansjovisjes. Na het eten zijn we naar het grote stuwmeer gereden waar we bijna elk jaar wel even gaan kijken en voor deze gelegenheid hadden we zelfs al wat oud brood bij ons. Het is heel leuk om die enorm grote vissen (er mag daar niet gevist worden) te zien vechten voor een hap brood. Er stonden daar nog enkele mensen te kijken en een groepje van drie probeerde een selfi van hun drie te maken waarop ik aanbood om ze te helpen. Het antwoord kwam in het Engels "dan bent u wel van ver gekomen om ons te helpen", maar de foto is gelukt en we spraken nog wat door in het Engels. Toen ik hun vroeg waar zij dan wel vandaan kwamen wisten we niet wat we hoorden, uit Berlijn, waarop ik hun een compliment maakte voor hun Engelse taal, en verder met hun sprak in het Duits. Ze waren speciaal naar Andalusië gekomen om te fietsen en hadden vandaag een 'niet' fietsdag.
Wij gingen verder naar de Alpujarra in om via Orgiva in Lanjaron te belanden en als ja daar toch bent dan is water tanken, in ons geval de fles die we altijd in de koelbox hebben even van vers koud water te voorzien. Er zijn daar veel bronnen en sommigen vormen een echte volle beek, dit dorp is te vergelijken met het Belgische Spa, de waterflesjes komen allemaal uit Lanjaron.
Sommige mensen komen met grote auto's om water te tappen bij de centrale bron, gratis natuurlijk.
Een mooie symbolische poort om aan te geven dat Lanjaron het voorportaal is van de Alpujarra, toen we hier voorbij waren zijn we via kleinere wegen en uiteindelijk de autoweg weer naar huis gereden.
Zij vinden het tegen de avond wel tijd om van hun rots-eilandje weer naar het strand te verhuizen.
Tot de laatste lange zonnestraal blijven zitten op het strand.
En zelfs als de zon weg is blijft het gezellig op het strand want het is beslist niet koud.
Terwijl de jeugd nog blijft voetballen zijn sommige groepjes nu wel alles bij elkaar aan het pakken om naar huis te gaan. naar overzicht
|