Ook vandaag weer een zonovergoten begin van de dag en dat gaf mij de mogelijkheid om het balkon nog eens te dweilen zodat het nu echt glimmend schoon is want de zon zorgde ervoor dat alles in no-time droog was. Zo kon Ton meteen in de zon gaan zitten terwijl ik even naar de Caferini was om de website bij te werken en de nodige mails naar binnen te halen, geweldig om zoveel response te krijgen. Zelfs van een mevrouw uit Zwitserland, ze had het artikel gelezen dat geplaatst was in het tijdschrift 'España' over onze reizen door Spanje en het weblog met heel leuke foto's die ik gemaakt had. Ook een die door Tonny gemaakt was terwijl ik fotografeerde, men had onze website erbij vermeld waardoor we toen heel veel mailtjes kregen en vooral vragen van mensen waarvan ook een van de partners gehandicapt was.
Toen ik terug was hebben we eerst nog wat gelezen en daarna zijn we gaan wandelen over de 'boulevard', dat woord moet je niet te vaak gebruiken want dan blijft er niets meer van de boulevard over. We zijn in ieder geval gekomen tot vlak bij het politiebureau en zijn daar wat op de rand van het strand gaan zitten recht tegenover 'de Chinees', maar wel een heel andere betekenis dan in Nederland, het is een winkel waar je duizenden dingen kunt kopen voor een habbekrats. Waar ze het vandaan halen weet niemand maar ik moest wat streps hebben om de houten bladen opnieuw vast te zetten langs het balkon en de poort ook een rolmaat van 3 meter samen voor € 1,80.

Op het strand zet men de parasols als een kompleet dak tegen elkaar, niet dat het erg druk was maar toch hier en daar een of meerdere parasols.

Ook langs de boulevard staan mooie bloemen.

In Rubite ben ik even uitgestapt omdat we dachten dat daar een groot restaurant was en dat was er ook, geweest want de boel was leeg gehaald en stond te huur.

We gingen hoger en hoger en dan worden de uitzichten navenant ook mooier al was het een tikje heiig.

En zo waren we uiteindelijk op het hoogste punt aangekomen en wilden nog eens een kijkje nemen in 'Alfornon', een dorpje met slechts één weg erheen en dat is dus ook weer de weg terug 5 kilometer keer twee dus. Het dorpje is links op de foto te zien. Eerst nog een foto van de omgeving gemaakt want we reden al zeker een uur door een druivengebied al waren de stokken bijna allemaal nog kaal of soms alleen een enkel groen blaadje er aan. Op bovenstaande foto zijn de velden heel goed te zien langs de hele bergrug.

Jammer voor Ton maar ik moest voor onze eigen veiligheid de auto bij de ingang van het dorp parkeren. De straten, één auto breed, waren gemaakt van beton met diepe ribbels er in om de auto's grip te geven en bij regen het water af te remmen. Ik ben maar een heel klein stukje naar onder gelopen want ik moest daarna ook weer omhoog. Dus een straat van onderen naar boven fotograferen zat er niet in en in plaats daarvan dus op ooghoogte twee schoorstenen en een pannendak gefotografeerd. Ook op deze foto zijn de aangelegde druivenplantages goed te zien. Bij de vijf kilometer terug omhoog telde Ton precies 60 haarspeldbochten die we eerder naar beneden natuurlijk ook gedraaid hebben.
Van daar zijn we weer de bergweg omlaag gereden tot bij de zee en daar de snelweg naar Castell de Ferro genomen.

Vanavond rond negen uur zijn we naar het restaurant aan de voorkant van de complex gelopen om wat te drinken aangevuld met een heerlijke tapas. Bij het eerste drankje was de tapas warm vlees een dikke plak gebakken aardappel, een plak sinaasappel en wat rauwe rode kool gesnipperd. Bij het tweede drankje was een schotel met gefrituurde inktvisplakken wat sinaasappel en citroen gegarneerd ook nu weer met wat rauw rode kool gesnipperd. Hier bleef het tot negen uur redelijk licht maar warm genoeg om buiten te zitten. Toen we vanavond nog even naar de weervooruitzichten op de TV keken was dat weer zeer hoopvol met voor elke dag tot donderdag volle zon.

naar morgen
naar overzicht