
|
Vanmorgen bleek de pijn
hoegenaamd weg te zijn uit m'n bovenbeen en aangezien we
niet alleen maar thuis willen zijn hebben we een heel leuke
en mooie bergrit gemaakt. Hiervan waren ongeveer 70 Km.
alleen maar op de bergwegen, sommige brede maar ook heel
smalle wegen waar het non-stop oppassen geblazen is en je
niet zomaar even de auto aan de kant kunt zetten.
In Molvizar zagen we dat er
een behoorlijke bedrijvigheid was van twee heftrucks die een
vrachtwagen aan het laden waren. Aangezien in dit gebied ook
veel mispels verbouwd worden was dat het eerste waar we aan
dachten en dus even gestopt. Ha, ha, het waren kleine
tomaatjes waar de hele vrachtauto mee werd volgeladen en die
nog naar de verpakkingsfirma gebracht moesten worden maar
dezelfde dag alweer onderweg zijn naar de diverse Europese
verdeelcentra.
|

|

|

|
Deze opnamen zijn alle
drie rond het gebied van Itrabo, hier is wel duidelijk te
zien dat er van alles wordt verbouwd en al lijken het
misschien kleine percelen, ze zijn elk meerdere
voetbalvelden groot. Hier geen druiven maar o.a. olijfbomen,
amandelbomen en mispels. |

|

|
Rond etenstijd waren we in Otivar en wegens een goede
eerdere ervaring gingen we naar dit restaurant. Gelukkig een
parkeerplaats voor de deur en een mooie tafel onder een
parasol. Aangezien ik geen alcohol meer drink vanwege de
jicht bestelde ik een serveza sin.
Ik dacht wel nog even, als Youp
dit maar niet ziet maar hij smaakte best hoor. En terwijl
Ton de administratie op orde maakt heb ik de oven even
bekeken waar mijn vlees in lag. Ofschoon het zaterdag is
vonden we dit toch een zondagse maaltijd. |

|

|

|

|
Na het eten zijn we verder omhoog gereden tot bij 'Los Rios
Rijana". Prachtige uitzichten met soms in de verte een wit
bergdorpje. Overal rotswanden die bijna loodrecht naast je
waren en aan de andere kant van de weg enorm diepe dalen
waardoor je zelf maar een klein onderdeeltje van dit geheel
bent. |

|
Hier is heel goed te zien hoe
grillig gevormd deze rotsen zijn.
|

|
Ook op de
droogste rotsen bloeien in deze tijd nog bloemen.
|
 |
Uiteindelijk
konden we bij Pudol naar de autoweg om weer de makkelijkste
en snelste weg naar huis te nemen, het lukte Ton om door de
voorruit de Olianders te fotograferen die langs zo goed als
de hele autoweg tussen de vangrails staan te fotograferen.
Het was weer
een prachtige dag na een aantal dagen rondhangen bij de zee
en het strand.
|
Naar overzicht alle dagen
|