In eerste instantie waren we op de verkeerde plaats gekomen, er was geschreven dat de boot toegankelijk was voor o.a. rolstoelen. Maar op de plaats aangekomen was er een heel lange trap omlaag naar het schip. Er bleek wel een toegang tot het schip te zijn maar dan moesten we enkele kilometers verder zijn waar je direct de boot op kon, helemaal gelijkvloers.
Dus eerst weer terug naar de auto om de scootmobiel weer uit elkaar te halen en in de auto te laden.
De kapitein had ons beloofd daar indien nodig zelfs nog even te wachten. Gelukkig vonden we de alternatieve opstapplek redelijk snel en zagen meteen dat het zelfs met de rollator kon. We stonden dus klaar om aan dek te kunnen komen en konden genieten van de mooie uitzichten vanaf het water naar de bergen.
Bij een volgende stop kwam de kapitein nog even informeren of alles goed as gegaan, een heel vriendelijke man.

En dan te denken dat hier in de winter wel 20.000 mensen komen om te genieten van de Nederlandse alternatieve 'Elfstedentocht' waar steeds meer Oostenrijkers ook aan willen meedoen.

Ook na afloop van de rondvaart werden we weer op dezelfde plek van boord geholpen. En kon de boot weer verder varen.

Thuis gekomen konden we na ons verfrist te hebben naar het restaurant gaan om weer iets ander lekkers van de kaart uit te proberen, voor mij een snoekbaars en Tonny hield het vandaag bij tropische verrassingen.