|
Vanmorgen dus een poging
gewaagd om de 'Raggaschlucht' te beklimmen
|
|
|
Alleen al het
lopen bergop naar de kassa was zwaar, ondanks het vroege
tijdstip scheen de zon al hard brandend op mij en alle
anderen die al op weg naar boven waren. Het verschil was dat
de anderen een veel hoger tempo er in hadden. Al snel kwam
ik bij de snel stromende smalle rivier aan die moest zorgen
voor de afwatering. Nog honderd meter verder begon het pad
dat overal aan de wand was vastgemaakt met twee leuningen of
maar één en een geplastificeerde kabel aan de andere kant.
Steeds het bulderend geweld van het omlaagkomende water
naast je en op plaatsen waar het ook nog een bocht moest
maken zelfs met veel stuifwater.
|
|
|
Duidelijk is hier te zien dat
je door een kloof loopt.
|
|
|
|
|
Op de foto is
duidelijk te zien hoe het water in de loop van miljoenen
jaren strepen in de wand maakte en door het uitslijten naar
beneden dus ook steeds dieper wordt.
|
En af
en toe even omkijken om te zien hoeveel je alweer omhoog
bent gegaan. |
|
|
En nog maar
eens omkijken, er komt haast geen einde aan het omhoog
klimmen. Totdat ik op een punt kwam waar 4 lange trappen
achter elkaar bijna recht naar boven gingen. Een jonger
echtpaar dat me snel inhaalde zag me twijfelen en zei "daar
boven is het, je bent er bijna". Gelukkig was het mijn
gezonde verstand dat me vertelde om terug te gaan en geen
risico's te nemen. In de consternatie ben ik vergeten om een
foto omhoog te maken waarop de trappen te zien waren,
jammer.
|
Op deze foto
ben ik alweer bijna beneden en kon ik bij de kassa mijn
drinkflesje opnieuw vullen met drinkwater. |
|
|
|
|
Na de lunch
zijn we naar een panoramastraat gereden, dit zijn tolwegen
in particulier bezit. Het bijzondere is hier dat er van
onder tot boven overal grote watervallen zijn.
|
|
Een kaartje waar alle
watervallen op aangegeven zijn met de hoogte waarop je dan
bent. |
|
|
Enkele
voorbeelden want je mocht niet overal stoppen omdat de wegen
soms te smal waren. Er waren plaatsen waar de weg over een
heel grote afstand te smal was voor twee auto's en de
oplossing was dan een verkeerslicht met een maximale
wachttijd van wel 20 minuten. Gelukkig stond er dan een klok
bij die keurig van 20 naar 0 afliep.
|
|
Op bijna 2000
meter is een stuwmeer met als bijzonderheid dat de muur van
de stuw 200 meter hoog is en het water op die plaats dan ook
200 meter diep is.
|
|
|
|
Wij zijn hier blijven staan
en Tonny is vanwege de harde koude wind in de auto gebleven. |
|
Niet voor misverstanden
vatbaar, 130 en 1920 meter hoog. |
|
|
|
Op de weg naar beneden konden
we nog even parkeren om deze waterval ook nog te
fotograferen. |
Naar morgen
|